Gotycka katedra powstała na ufortyfikowanym wzgórzu w miejscu dawnej drewnianej świątyni, pełniącej wcześniej rolę katedry....

Gotycka katedra powstała na ufortyfikowanym wzgórzu w miejscu dawnej drewnianej świątyni, pełniącej wcześniej rolę katedry. Główny kościół diecezji warmińskiej i miejsce pochówku Mikołaja Kopernika (1543).
Jako jeden z pierwszych zabytków Zespół Katedralny został wpisany na listę pomników historii zabytków o szczególnym znaczeniu dla kultury. Bazylika udostępniana jest zwiedzającym przez Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny.

Spośród wielu zabytków, które tu można zobaczyć szczególne miejsce zajmują:

- organy katedralne,

- ołtarz z czasów Mikołaja Kopernika (poliptyk fromborski),

- epitafium kanonika Boreschowa.

Z tarasu widokowego roztacza się wspaniały widok na Frombork i okolicę z Zalewem Wiślanym. We wnętrzu wieży znajduje się makieta...

Z tarasu widokowego roztacza się wspaniały widok na Frombork i okolicę z Zalewem Wiślanym. We wnętrzu wieży znajduje się makieta widocznej strony Księżyca, która jest jednocześnie kopułą planetarium mieszczącego się w przyziemiu. Wchodząc na taras widokowy wygodną i piękną spiralną klatką schodową mija się wahadło Foucaulta, które pozwala zaobserwować ruch obrotowy Ziemi. Surowe mury stanowią tło do wystaw sztuki. 

Historia wieży zaczęła się od wybudowania jeszcze przed 1448 oktagonalnej wieży artyleryjskiej o bardzo grubych murach, która stanowiła najważniejszy punkt obronny plaskiego przedpola i głównego dojazdu do warowni. Następnie wybudowano na niej drewnianą dzwonnicę z dużym dzwonem. W XVII wieku zastąpiono tę konstrukcję murowaną w obecnym kształcie. 

W roku 1945 w czasie działań wojennych wieża została zniszczona, a ślady wielkiego pożaru widać wewnątrz do dziś. Odbudowa wieży w latach 1968-72 jest uznawana za jedną z lepszych powojennych realizacji konserwatorskich w Polsce.

Do zwiedzania przygotowane zostało I piętro budynku zbudowanego w latach 1844-1845. Do 1945 roku rezydowali tu biskupi...

Do zwiedzania przygotowane zostało I piętro budynku zbudowanego w latach 1844-1845. Do 1945 roku rezydowali tu biskupi warmińscy.

Zwiedzając pierwsze piętro pałacu można przenieść się w czasie i podziwiać unikalną kolekcję pieców, oryginalną stolarkę drzwiową i okienną, zachowane podłogi i naświetla witrażowe.
Dyskretnie umieszczone plansze pozwalają poznać historię pałacu i jego mieszkańców.

Na parterze od roku 1945 roku funkcjonuje katedralna plebania.

Wraz z budową Nowego Pałacu Biskupiego powstała stajnia, która teraz mieści sale wystawowe oraz pracownie z różnych dziedzin...

Wraz z budową Nowego Pałacu Biskupiego powstała stajnia, która teraz mieści sale wystawowe oraz pracownie z różnych dziedzin sztuki.  

Zostały zorganizowane pracownie: plastyczna i batiku, rzeźbiarsko-garncarska, muzyczna, fotograficzna i grafiki komputerowej. "Wozownia Sztuk" jest miejscem spotkań, gdzie człowiek może doświadczyć drugiego człowieka. Gdzie możliwe jest obcowanie z innymi, z ich bogactwem ducha, z kulturą i sztuką. To miejsce łączące przeszłość i teraźniejszość. Zapraszamy do odwiedzenia galerii i sprawdzania harmonogramu wydarzeń na stronie wozowniasztuk.pl.

W wieży Radziejowskiego znajduje się przyrząd służący pokazaniu i udowodnieniu ruchu obrotowego Ziemi. Jego nazwa pochodzi od...

W wieży Radziejowskiego znajduje się przyrząd służący pokazaniu i udowodnieniu ruchu obrotowego Ziemi. Jego nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka J. B. L. Foucaulta, który pierwszy wykonał to doświadczenie. Naukowiec uwzględnił znany w fizyce fakt, że płaszczyzna wahań wahadła nie ulega zmianie w przestrzeni. Gdyby więc Ziemia była nieruchoma, wahadło dokonywałoby swych wahań w płaszczyźnie nie zmieniającej swego położenia względem powierzchni Ziemi.

Długość linki stalowej fromborskiego wahadła wynosi 28 m, a czas potrzebny na pełny obrót płaszczyzny wahań wahadła w doświadczeniu Foucaulta wynosi około 29h30min.

Mikołaj Kopernik został pochowany w nieoznakowanym grobie pod podłogą fromborskiej bazyliki. Z czasem zapomniano o dokładnej...

Mikołaj Kopernik został pochowany w nieoznakowanym grobie pod podłogą fromborskiej bazyliki. Z czasem zapomniano o dokładnej lokalizacji miejsca jego spoczynku. Od tego czasu wiele osób – w tym nawet Napoleon i naziści – próbowało odnaleźć jego grób, ale bezskutecznie.

22 maja 2010 w bazylice katedralnej odbyła się ponowna ceremonia pogrzebowa Mikołaja Kopernika przy nowym oznaczonym grobie.

Od 2004 r. podejmowane były próby odnalezienia grobu Kopernika w archikatedrze we Fromborku przez zespół prof. Jerzego Gąssowskiego oraz pracowników Instytutu Antropologii i Archeologii Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku. Zespół opierał się na zmodyfikowanej przez olsztyńskiego historyka – dr. Jerzego Sikorskiego teorii niemieckiego badacza dziejów Kopernika Leopolda Prowego, który zwrócił uwagę, że do XVIII wieku obowiązywał zwyczaj oddawania kanonikom pod dożywotnią opiekę poszczególnych ołtarzy w katedrze, pod którymi spoczywali po śmierci[93]. Kopernik był kanonikiem fromborskiej katedry, z dokumentów pisanych wynikało, że jego pieczy powierzono drugi ołtarz w nawie południowej. W kalkulacjach Prowego ołtarz Kopernika miał być w nawie południowej przy drugim filarze od głównego wejścia.

W świetle studiów prof. Sikorskiego Prowy pomylił się i w niewłaściwy sposób liczył on kolejność ołtarzy: należało liczyć od strony prezbiterium. Dlatego pod tym ołtarzem prowadzone były wykopaliska w 2004 r. Wtedy odkryto tam kilka grobów z różnych epok, ale w żadnym nie zidentyfikowano kości astronoma. Kontynuacja badań przy tym samym ołtarzu w 2005 r. doprowadziła do odnalezieniem szkieletu, który mógł należeć do Kopernika, gdyż m.in. określono wiek zmarłego na 60–70 lat

Potwierdzenie autentyczności odnalezionej czaszki początkowo zamierzano uzyskać dzięki zbadaniu DNA biskupa warmińskiego i zarazem wuja astronoma Łukasza Watzenrodego lub innych jego krewnych, jednak miejsca ich pochówków są nieznane. Ostatecznie pozytywna identyfikacja szczątków Kopernika stała się możliwa w 2008 r. dzięki należącej do astronoma księdze Stöfflera, którą po potopie Szwedzi zrabowali, a obecnie jest w muzeum w Uppsali. Materiał genetyczny pobrany z kilku włosów znalezionych w księdze w dwóch okazał się identyczny z materiałem genetycznym osoby, której szczątki odnaleziono w katedrze fromborskiej.

Prezentacje organowe III-IV.24:
Poniedziałki 11:30, 13:00, 15:00
Wtorki 11:30, 13:00, 15:00
Środy 11:30, 13:00
Czwartki...

Prezentacje organowe III-IV.24:
Poniedziałki 11:30, 13:00, 15:00
Wtorki 11:30, 13:00, 15:00
Środy 11:30, 13:00
Czwartki 11:30
Piątki 11:30, 13:00
Soboty 11:30, 13:00, 15:00
Niedziele 13:00, 15:00

Gramy na wcześniejsze zamówienie (min. 2 dni wcześniej tel. 731 798 371) dla min. 15 osób.

O organach przeczytasz więcej tutaj:

Organy w katedrze mają unikalną, rzadko spotykaną kontrukcję, z klawiaturami umieszczonymi w nawie głównej, dzięki czemu można obserwować grę organisty.

Organy posiadają obecnie 5 tysięcy piszczałek i 66 głosów.

Stare organy wywiezione zostały przez Szwedów w czasie wojny polsko-szwedzkiej. Kapituła warmińska 29 lutego 1683 zawarła umowę z organmistrzem Danielem Nitrowskim z Gdańska, na wykonanie nowych organów. Kontrakt został zrealizowany w 1684, a w 1685 zyskały one barokową dekorację malarską wykonaną przez Jerzego Pipera z Lidzbarka Warmińskiego.

W roku 1934, po licznych przebudowach organów Nitrowskiego, zdecydowano o remoncie instrumentu. Organmistrz E. Kemper zdecydował się jednak na budowę nowych organów o trakturze elektropneumatycznej z wiatrownicami systemu woreczkowo–wentylowego. Piękny barokowy prospekt postanowiono zachować. Organy Kempera okazały się rozmiarami znacznie większe od instrumentu Nitrowskiego: posiadały 43 głosy rozmieszczone także poza szafą organową. Stół gry połączono elektrycznie z organami i umieszczono go na posadzce katedry. W tym czasie Kemper wybudował również 13-głosowe organy chórowe, również połączone elektrycznie ze stołem gry, wspólnym dla obu instrumentów.

Podczas II wojny światowej organy zostały zniszczone. W 1946 opiekę nad katedrą fromborską przejęli księża Salezjanie. W 1960 ks. Józef Sianko, salezjanin metodą gospodarczą doprowadził oba instrumenty katedralne do stanu używalności. Pod koniec lat 70. XX w. pod nadzorem i według projektu prof. Jana Jargonia z Krakowa firma Kamińskich z Warszawy dokonała przeszeregowania dyspozycji, niektóre głosy wymieniono na inne, wykonane z wartościowszych materiałów. W tym czasie firma Kamińskich dobudowała do organów głównych dodatkową sekcję Brustwerku o 7 głosach, sterowaną IV manuałem oraz dzwony rurowe sterowane III manuałem, a organy chórowe zostały powiększone z 13 do 16 głosów. W ten sposób osiągnięto 66 głosową dyspozycję głosową.

Z okazji świąt Bożego Narodzenia 2013 organy otrzymały odnowioną klawiaturę pedałową oraz nową ławkę z możliwością regulacji wysokości siedzenia.

Poliptyk fromborski, wykonany pierwotnie jako ołtarz główny, znajduje się obecnie w północnej nawie katedry. Powstał w 1504 r. w...

Poliptyk fromborski, wykonany pierwotnie jako ołtarz główny, znajduje się obecnie w północnej nawie katedry. Powstał w 1504 r. w Toruniu na zamówienie biskupa warmińskiego Łukasza Watzenrode. Wykonanie ołtarza zostało sfinansowane ze środków poprzedniego biskupa warmińskiego Mikołaja Tungena. Konsekracja ołtarza we Fromborku nastąpiła w 1509 r. W centralnej części ołtarza znajduje się figura Marii z Dzieciątkiem w otoczeniu Ojców Kościoła.

Na skrzydłach wewnętrznych przedstawiono sceny maryjne, na skrzydłach zewnętrznych pasyjne. Forma ołtarza wskazuje, iż powstał on w środowisku toruńskim znajdującym się pod wpływem norymberskim. Jego forma oddziaływała na płaskorzeźbę z Pokłonem Trzech Króli z Kolna koło Reszla.